Verhuizen naar een verpleeghuis is voor mensen met dementie en voor familieleden een ingrijpende
verandering. Vaak gaan hier jaren van intensieve zorg aan vooraf. Het kan aanvoelen als letterlijk de
zorg overdragen aan een ander.

Ben ik nog mantelzorger?
Ook als een naaste in een woonzorgcentrum of verpleeghuis woont en verzorgd wordt, blijf je als
familielid betrokken. Bijvoorbeeld bij het nemen van beslissingen, maar ook door op bezoek te gaan of
door praktische hulp als het doen van de was. Niemand staat immers dichter bij een vader, moeder,
partner, broer of zus. De rollen veranderen vaak wel. Door opname ervaren sommige mantelzorgers
dat zij, door het wegvallen van de 24-uurszorg, meer ruimte hebben om ook weer familie te kunnen
zijn.

We zijn er voor je!
Voor vragen over de zorg en hulp voor een naaste krijg je na opname een aanspreekpunt. Dit heet
vaak de zorgcoördinator of eerst verantwoordelijk verzorgende (EVV’er). Heeft een naaste in het
verpleeghuis het erg moeilijk? Of is het moeilijk de beleving of het gedrag van een naaste te begrijpen
en tot steun te zijn? Geef dit aan. Sommige verpleeghuizen hebben een maatschappelijk werker of
psycholoog die ook kan ondersteunen. Daarnaast kun je, ook na verhuis van een naaste, terecht bij
Surplus Mantelzorg Zundert. Zij zijn graag tot steun bij vragen als:
• Hoe kom ik na jaren zorg zelf in balans?
• Hoe verwerk ik het verlies wat ik ervaar?
• Hoe maak ik vragen bespreekbaar?
• Hoe kom ik in contact met andere mantelzorgers?
• Kom ik in aanmerking voor mantelzorgwaardering?